آی آدم‌ها! سلام!
آهاي!! سلام به همه شما!
سلام به همه خواننده هاي نوشته هاي من!
آنهايي كه ميشناسمشان و آنهايي كه نميشناسمشان.
خيلي خوشØالم كه ميدانم عده اي هستند كه نوشته هاي من را ميخوانند. نوشته هايي كه به نوعي براي آنها نوشته شده است ولي نه Ùقط براي آنها: براي خودم Ùˆ براي آنها.
من براي تو مينويسم: چه بشناسمت و چه نشناسمت.
اگر بشناسمت جملاتي مخصوص تو در اين ميان قرار ميدهم. جملاتي كه گاهي تو را خطاب ميكنند – گاهي ØرÙهايت را Ùˆ گاهي تÙكراتت را.
اگر نشناسمت هم به خاطر بستر Øيات تقريبا يكساني كه داريم اشتراكاتي با هم پيدا ميكنيم. آخر همه مان يك جورهايي انسانيم!
در اين مدت چند نامه اي درياÙت كرده ام: نه خيلي زياد. چند Ù†Ùري را هم ميشناسم كه به اينجا سر زده اند – چند Ù†Ùري را هم ميشناسم كه هميشه به سر ميزنند Ùˆ چند Ù†Ùري را هم ميشناسم كه تا به Øال اين كار را نكرده اند: يكيشان جان كوچولوست.
براي ام نامه بنويسيد اصولا خوشØال ميشوم. اگر نظرتان را درباره مطالبي كه مينويسم هم بگوييد كه Ú†Ù‡ بهتر. تازه ممكن است يك بØثي هم اينجا راه بيندازم: بØØ« من Ùˆ تو! (با اينكه اينجا جاي اين كارها نيست. بيشتر به كار ضدخاطره مي آيد.)