ماه ها براي خودشان خواص مختلفي دارند: خواص درماني – فيزيكي – شيميايي Ùˆ حتا كامپيوتري.
مثلا خاصيت شيميايي اردي بهشت ماه خواب آوري آن است. يا خاصيت فيزيكي امرداد تبخير هميشگي مايعات است – Ú†Ù‡ اين مايع آب ليوان روي ميز باشد Ùˆ Ú†Ù‡ آب سلولهاي شما.
اسفند خاصيت درماني ويژه اي دارد. درست مثل يك ديازپام عمل ميكند Ùˆ هر Ú†Ù‡ كسالت است از وجودتان ميزدايد. البته اين از صدقه سر فروردين Ùˆ عيدش هست. به هر حال آدمها در اسفند كلي اميد براي فردايشان ميكارند Ùˆ با تمام مصائب احساس خوشحالي مرموزي فراميگيردشان. مثلا پارسال – اواخر اسفند – من از بس خوشحال بودم تقريبا خودم را گاز ميگرفتم Ùˆ از بس ناراحت بودم موهايم را ميكندم. درست آن زمان بود كه لغت Passion را فهميدم.
اين ماهها خواص ديگري هم دارند: خرداد با اينكه از اول براي امتحانات اختصاص داده شده است ولي جان ميدهد براي نوشتن دفتر خاطرات. برخلافش مهر يا آبان است. من در اين مدتي كه خاطره مينويسم (كه به حسابي ميشود چند سال!) در هر آبان ماهي دچار مشكل شده ام. يك بار كه دفتر خاطرات پريد روي هوا Ùˆ دود شد – بارهاي ديگر هم حس اش نبود واقعا.
از ديگر خواص اوقات بنويسم … دي ويژگي خاصي دارد. مخصوصا آخر دي: 27ام به بعد. آدم در آن زمانها دوست دارد داستان بنويسد. آن هم نه داستانهاي لحظه اي (چيزي كه خارجيها به آن ميگويند Sudden Fiction) بلكه يك داستان بلند برنامه ريزي شده.
البته خوبي من Ùˆ حرفهايم اين است كه حساب Ùˆ كتابي ندارند. يعني اگر روزي آمديد Ùˆ گفتيد “من نه تنها در اواخر دي كه هيچ وقت ديگري هم داستان نمينويسم” من ميتوانم با ظرافت هر Ú†Ù‡ تمامتر يقه خودم را از دستتان بيرون بكشم Ùˆ خودم را به كوچه علي Ú†Ù¾ بزنم.

جز اينها امروز ضدخاطره ديگري ندارم.