گزاره 1: كساني كه من را به وبلاگ نويسي تشويق كرده اند عملي غيراخلاقي انجام داده اند.
گزاره 2: كساني كه من را به وبلاگ نويسي تشويق كرده اند عملي اخلاقي انجام داده اند.

كدامش درست است؟
اولي؟ دومي؟ هر دو يا هيچ كدام؟

پاسخ: اولي) آنها امري غيراخلاقي انجام داده اند چون باعث شده اند در چند روز اخير من كلي به وبلاگ نوشتن/ننوشتن فكر كنم و هم چنين به ميزان قابل توجهي از وقت اينترنت من را گرفته اند (و كسي بيخود اسم اختيار را نياورد اينجا!) و شايد مهمتر از آن تهديدي شده اند براي دفتر انديشه هاي من (كه اسم آن يكي برخلاف اين يكي Memoirs هست) و علاوه بر آن باعث شده اند بخشي از صحبتهاي چند روزه اخير من با دوستانم به اين موضوع اختصاص يابد و از اين قبيل چيزها كه خودتان خوب بلديد.

پاسخ: دومي) آنها امري اخلاقي انجام داده اند چون بدين وسيله دنياي جديدي را بر من گشوده اند: دنيايي كه در آن مخاطبان ام بيش از چند نفر خواننده گهگاه يادداشتهايم هست و به قول ركسانا باعث ارضاي حس انتشار يافتن ميشود.

پاسخ: سومي) آنها هم امري اخلاقي انجام داده اند و هم غيراخلاقي. اخلاقي به دلايل يك وجب بالاتر و غيراخلاقي به دلايل دو وجب بالاتر. (وجبتان بزرگتر از اين حرفهاست؟!)

پاسخ: چهارمي) آنها نه امري اخلاقي انجام داده اند و نه غيراخلاقي چون امر اخلاقي وجود ندارد.