خواب يك “ظلم” است:
خواب ظلم است چون به همان ميزان رنج ممكن در بيداري درد ميكشي.
خواب ظلم است چون زيباييهايش را نميتواني با خود به دنياي بيداريت بياوري. زيباييهايي فناشده و ناپايدار.
چيزي كه رنجهايش وجود دارند و زيباييهايش ناپايدارند جز ظلم چه ميتواند باشد؟

من اختيار خوابهايم را ميخواهم. دوست دارم دستشان را بگيرم و به بيداريم بكشانمشان. ميشود؟! ميشود؟! ميشود؟! من خوابهايم را ميخواهم.