گزاره 1:علم پيشرفت ميكند.
گزاره 2:سرعت پيشرفت علم هم زياد ميشود.
نتيجه 1: سرعت پيشرفت علم نمايي است.
گزاره 3: تغييرات نمايي در زمان محدود به مقدار نامحدود ميل ميكنند.
نتيجه 2: در آينده محدود ميزان علم (يا بهتر بگويم: دانش) به ميزان نامحدودي افزايش ميابد.
و اين خطرناك است.
و ما خودمان را در بازي خطرناكي قرار داده ايم.
و از اين كارمان لذت ميبريم.
و دليلي هم ندارد كه حتا به صرف دانستن مرگمان از زندگي صرفنظر كنيم.