آنچه ميگويم را دقيق انتخاب
آنچه ميگويم را دقيق انتخاب كرده ام: جملات ديگران را ØµØ±ÙØ§ تكرار نميكنم. وقتي ميگويم “من Ùكر ميكنم در وضعيت A بايد X را انجام داد” معادل تكرار يك قانون عرÙÙŠ نيست. به اين معناست كه اگر اين ØØ§Ù„ت رخ ندهد خوشم نمي آيد. شايد Ù†Ø§Ø±Ø§ØØª هم بشوم.
انگار بيشتر آدمها وقتي تازه با هم آشنا ميشوند ØØ±Ù ديگري را گوش نميدهند (ØØªØ§ اگر بشنوند). كمي كه گذشت كلمه كلمه ØØ±Ù يكديگر را تجزيه Ùˆ تØÙ„يل ميكنند ولي بعد از مدتي ØØ³Ø§Ø³ÙŠØªØ´Ø§Ù† نسبت به ارزش كلمات ديگري كم ميشود. آن وقت است كه ميبايست بيش از آنكه به كلماتي كه ميگويي دقت كني به تن صدايت توجه كني.
نميدانم … اگر اين درست باشد اصلا اين وضعيت را دوست ندارم.