کلي درد‌م! مي‌خواهم فرياد بکشم ولي نه در يک‌جا،‌ بلکه همه‌جا،‌ همه‌ي نقاط جهان و آن‌قدر گوش مي‌خواهم براي فريادهاي‌ام که مي‌دانم وجود نمي‌تواند داشته باشد. من تو را مي‌شنوم،‌ تو مرا مي‌شنوي ولي فقط همين،‌ نه بيش‌تر! گويي لازم است دنيا بشوي و فرياد بکشي و فرياد بکشي و دنيا بشوي ولي نمي‌شود! مي‌خواهم بي‌نهايت از خودم بنويسم،‌ مي‌خواهم بي‌نهايت براي تو بنويسم،‌ مي‌خواهم بي‌نهايت براي او بنويسم و مي‌خواهم بي‌نهايت براي بي‌نهايت انسان ديگر نيز بنويسم. ما، انسان‌ها! من، کلي دردم، تو کلي دردي، او نيز کلي درد است، ما همگي درديم، ما فرياديم، ما ستاره‌هايي هستيم که منتظر نابودي‌مان هستيم و سال‌ها نابود نمي‌شويم و آن‌گاه که نابود شديم، دردمان هم‌چنان باقي‌ست