يک کشف مهم:

٪99 Xها از ٪99 Yها،‌ بهترند!

اين جمله بسيار جهان‌شمول است!
اول مي‌خواستم چيزي شبيه به اين بگويم:

90 درصد شبکه‌هاي عصبي با قابليتي جداسازي فراتر از خطي، برتر از 90 درصد دخترها هستند.

و البته اين از حرف سهيل که گفته بود فلان ضربه‌ي فلاني را به فلان گيتارش را به 99.9درصد دخترها ترجيح مي‌دهد،‌ برگرفته شده بود. نکته‌ي مهم اين است که از اين دسته حرف‌ها خيلي زيادند. مثلا هر دوي اين‌ها درستند:

99 درصد دخترها از 99 درصد پسرها، بهترند!
99 درصد پسرها از 99 درصد دخترها،‌ بهترند!
و الخ!

مهم اين است که هميشه با يک احتمال خوبي،‌ چيزي وجود دارد که از چيزهاي ديگري بهتر باشد (از ديد احتمالي). دليل‌اش ساده است: بهتر بودن بي‌معناست! همين! به همين سادگي!
چه چيزي از چه چيزي بهتر است؟ بهتر بودن به چه معناست؟ بهتر بودن در نظر من؟ اين تنها تعريف ممکن بهتري‌ست؟ مگر من معيار ارزش‌گذاري‌ام؟ بله! من معيار ارزش‌گذاري هستم اما با اين شرط که هميشه به خاطر داشته باشيم که همه‌ي ارزش‌گذاري‌ها نسبي و محلي هستند (و البته باز اين سوال پيش مي‌آيد که آيا ارزشي جهان‌شمول وجود دارد يا نه! اين به همان معضل حقيقت/واقعيت/طبيعت برمي‌گردد که قبلا درباره‌اش نوشته‌ام).