“دين،‌ آه موجودات تحت ستم است، عاطفه‌اي در اين دنياي بي‌عاطفه Ùˆ روح وضعيت‌هاي بدون روح. دين افيون توده‌هاست.” (مارکس Ùˆ انگلس)

فکر کنم ÙŠÚ©ÙŠ از اشتباه‌هاي متداول آدم‌هاي اطراف‌ام اين باشد Ú©Ù‡ از اين جمله تنها “دين افيون توده‌هاست”اش را نقل مي‌کنند بدون بخش پيشين‌اش! اين دو گزاره با هم خيلي فرق دارد. اين چنين نقل قولي شبيه به حذف متن‌ايست Ú©Ù‡ بخش مهمي از مفهوم نشانه را در بردارد. “دين افيون توده‌هاست” به تنهايي Ùˆ با اين شرايط اجتماعي، تنها مفهومي نکبت‌بار، منفي Ùˆ زشت دارد اما Ú©Ù„ گزاره نه جاي‌گاهي متعالي، اما لاقل ويژه (گرچه ÙŠÚ© مدت بايد مواظب خرج کردن چنين کلمه‌اي باشم) به آن مي‌دهد Ú©Ù‡ تعيين بد Ùˆ خوب بودن‌اش کاملا نياز به ÙŠÚ© ملاک ديگر (ÙŠÚ© جور فلسفه‌ي زندگي) دارد.