اه … همه‌اش ÙŠÚ© سري فرض ايده‌آليستي‌ست. وقتي قرارست ناراحت باشي، چلاسيده شوي يا افسرده، مهم نيست وضعيت محيطت چطور باشد، Ú†Ù‡ چيزهايي داشته باشي يا نداشته باشي، در هر حال همان مي‌شوي Ú©Ù‡ بايد بشوي. نه! درست نگفتم: محيط خيلي موثرست، ابزارهاي خوب محيطي‌ات هم خيلي موثرند، اما طبق قانون بقاي‌ي خوبي (يا شايد هم بدي) آن ابزارها هم به اندازه‌ي کافي بدي Ùˆ ناراحتي ايجاد مي‌کنند Ú©Ù‡ در Ú©Ù„ فرقي نداشته باشد وضعيت سيستم. چند وقت است براي خودم ننوشته‌ام؟ اه! خوش‌ام نمي‌آيد از اين وضعيت نصفه Ùˆ نيمه اين وبلاگ. اين، فقط سي‌ثانيه از من است: مدت زمان نوشتن هر پست.