فرض کن پدیده‌ای تاثیری مخرب بر عده‌ای انسان دارد. اما حوزه‌ی عمل تو آن‌قدر از آن پدیده دور است که تاثیر عمل‌ات یا صفر است یا به صفر می‌زند.
آیا کم‌اثر بودن عمل فرد بر آن پدیده مجوزی بر بی‌عملی او می‌تواند باشد؟
حال گیریم به هر دلیل‌ای بی‌عملی را برگزیدیم. آیا بی‌تاثیری‌ی عمل ما می‌تواند حق فکرنکردن به آن موضوع را به ما بدهد؟ به عبارت دیگر حالا که نمی‌توانی کاری بکنی،‌ پس دیگر هم به‌اش فکر نمی‌کنی. یادت باشد در این میان آدم‌هایی در رنج‌اند.

در ضمن فراموش نکنید که همه‌ی این‌ها را از منظری انسان‌گرایانه ببینید.