از میان صدها صفحه‌ی اینترنتی‌ای Ú©Ù‡ در هفته گذرم به‌شان می‌افتد، بعضی‌های‌شان جوری‌اند Ú©Ù‡ دوست دارم با بقیه هم به اشتراک بگذارم. گاهی لینک‌اش را برای این دوست یا آن دوست می‌فرستم، خیلی وقت‌ها هم صفحه را به Ú©Ù„ فراموش می‌کنم Ùˆ بعضی وقت‌ها هم در این وبلاگ درباره‌اش می‌نویسم. در این وبلاگ هنوز لینک‌دانی‌ی پویا ندارم (Ùˆ مطمئن هم نیستم چیز خوبی باشد: لینک بدون توضیح Ùˆ فله‌ای به اعتقادم هویت‌زدایی می‌کند از محتوای صفحه‌ی لینک‌شده. آن را تبدیل می‌کند به لینک‌ای هم‌چون لینک‌های دیگر. همه‌ی صفحه‌ها هم‌ارز می‌شوند Ùˆ تفاوت‌شان به فقط سه چهار کلمه‌ی توضیح‌دهنده‌ی لینک تقلیل می‌یابد)ØŒ در نتیجه گاهی -شاید هفته‌ای یک بار- پست‌ای این‌چنین در وبلاگ خواهم گذاشت به قصد لینک‌پراکنی. لینک‌ها معمولا به هم مربوط نیستند Ùˆ ممکن است درباره‌ی هر چیزی باشد – از کمیک خنده‌دار گرفته تا سیاست تلخ. بگذریم …

۵) احمد باطبی را دریابید.
نمی‌دانم چه بگویم. از بلایی که ممکن است بر سرزمین‌مان بیاید سخن بگویم یا از ظلم‌ای که بر مردم‌مان می‌شود؟ از ظلم عام بگویم یا از ظلم خاص؟ کدام یک مهم‌تر است؟: تهدیدی که قلب میلیون‌ها نفر را می‌لرزاند یا تحدیدی که ده‌ها نفر را می‌رنجاند و جنبش‌ای را ناامیدتر از همیشه می‌کند؟

۴) زخم‌ای بر قلب‌ای
می‌خواهید نمونه‌ای از ظلم‌ای را Ú©Ù‡ بر مردمان‌مان می‌رود ببینید؟ می‌دانم دیده‌اید Ùˆ بسیار هم دیده‌اید. Ú†Ù‡ بسا خود مظلوم بوده‌اید. اما باز هم ببینید Ùˆ بخوانید. جز تاسف …

۳) تبعیض جـنـسی؟
همه‌مان کم و بیش ظلم را تجربه کرده‌ایم. تجربه‌ی ظلم،‌ تجربه‌ی پیچیده‌ای است. جدا از این‌که ظالم چه کس‌ای است و هدف‌اش از ظلم چه چیزی است،‌ تجربه‌ی مظلوم به ماهیتِ مظلوم نیز بستگی دارد. مظلوم شناسا در مقابل مظلوم ناشناس. آن‌ای که اسم‌اش بر سر زبان‌ها است در مقابل آن‌ای که کس‌ای جز خودش را ندارد. هزاران نفری که سرشان زیر آب می‌رود و کس‌ای نمی‌فهمد و ده‌ها نفری که درست زمانی که سرشان را می‌خواهند زیر آب کنند همه خبردار می‌شوند و نجات پیدا می‌کنند. آیا مظلوم پر سر و صدا ظلم‌ای به مظلوم بی سر و صدا می‌کند؟ نمی‌دانم. شاید. به هر حال همه تجربه کرده‌ایم که آدم‌هایی که سر و صدای زیادی دارند خیلی وقت‌ها نانِ سر و صدای‌شان را می‌خورند و آدم‌هایی که کم سر و صدا کار می‌کنند، شانس کم‌تری برای ارج داده‌شدن پیدا می‌کنند. حال چه ماجرای جمع‌کردن غنیمت‌های نهایی جنگ‌ای باشد و چه تجربه‌ی در خطر ظلم‌ای فردی افتادن. مشکل از چیست؟ اصلا مشکلی وجود دارد؟ نمی‌دانم. قضاوت‌اش برای‌ام سخت است.

۲) پوپولیسم، انرژی‌ی هسته‌ای و نابغه‌های ایران‌زمین
آیا تولد ظالم در همان لحظه‌ای است که مردمان در مقابل دروغ و فریب‌کاری سکوت می‌کنند و هر چه را دیده قبول کرده و هر چه را شنیده عمل می‌کنند؟
این ویدئو را احتمالا تاکنون بارها دیده‌اید. بار دیگر ببینید. چه حس‌ای نسبت به آن دارید؟

۱) صد میلیارد امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز
و گاه باید نگرانی‌مان از این باشد که نکند مظلوم آن‌قدر از حق‌اش شکایت کند که بر حق‌ای برسد که بر آن جایز نیست. آن وقت جای ظالم و مظلوم عوض می‌شود. چه دیالکتیک تاریخی‌ی مضحک‌ای!