مرده شورْ این اینترنت را ببرد Ú©Ù‡ تندش یک جور مایه‌ی دردسر است Ùˆ کندش جور دیگر. تند باشد Ùˆ از این سایت به آن سایت می‌پری Ùˆ می‌جهی Ùˆ نمی‌فهمی Ú†Ù‡ شد Ú©Ù‡ ساعت‌های عمرت گذشت Ùˆ آخر هم نفهمیدی Ú†Ù‡ به‌ات اضافه شد؛ کند باشد Ùˆ ساعت‌ها تکمه‌ی «ریفرش» را فشار می‌دهی تا مگر رخصت دهد دو کلام ای‌میل ببینی Ùˆ یکی دو کارت را هم به پیش ببری – Ùˆ آخر سر نه می‌بینی Ùˆ نه به پیش می‌بری Ùˆ از اعصاب‌خردی بی‌خیال‌اش می‌شوی Ùˆ ساعت را می‌نگری Ùˆ به زمین Ùˆ زمان فحش می‌دهی.

[این‌ها را گفتم، اما اینترنت تندش به‌تر است به هر حال. دست‌کم چون مخدری در رخوت فرو می‌بردت. وه امان از کندش که چون ماده‌ی مخدر شیمیاییِ دو زاری‌ی حال به هم‌زن‌ای می‌ماند.]