سخن‌ای از ای-پیرمان(*)
مواظب باشید Ùیس‌بوک‌های‌تان جای «دلیشس»های‌تان را نگیرد،
مراقب باشید وبلاگ‌های‌تان جای‌گزین توییت‌های‌تان نشود،
Ùˆ در نهایت برØذر باشید از عشق‌بازی‌های یاهو-مسنجری: یک‌هو ای-همسری نصیب‌تان می‌شود Ú©Ù‡ هر وقت عشق‌اش کشید ترمز می‌کشد بالا Ùˆ لاگ‌آ٠می‌کند Ùˆ شما می‌مانید Ùˆ خماری‌ی غریب٠نگو Ùˆ نپرس‌ای!
(*): ای-پیر نسخه‌ی الکترونیک پیر خرابات است. تا جایی که اطلاع داریم ای-همسر مشابه‌ای در ادبیات قدیم نداشته است.
5 thoughts on “سخن‌ای از ای-پیرمان(*)”
ای بابا مردم می روند اینترنت بگیرند که همسر بگیرند
به هر Øال دستور شما لازم الاجراست، Øتا اگر به هیچ عنوان درست نباشد.
به zero: Øالا من Ú©ÛŒ Ú¯Ùتم!
به روزبه دانشور: دستور ای-پیر است و خب، چه کس‌ای جز او می‌تواند از «درستی» سخن بگوید؟ (غیر از راسل و تارسکی البته!).
(: جدا از قضیه جالب ای-همسر، دو خط اول هم خیلی باØال بود. مراقب باشید D:
This sounds like another addiction