* جام جهانی بدون برزیل و آرژانتین، جام جهانی‌ای درجه دو است. جام جهانی‌ای که یک پای فینال اروگوئه یا هلند باشد، عجب بی‌خاصیت است. [سینه بزنید و اشک بریزید.]

* من طرف‌دار برزیل‌ام. از سال Û±Û¹Û¹Û´ تاکنون. تا پریروز شرط‌بندی روی برزیل مسخره می‌نمود: «تیم‌ای Ú©Ù‡ به این خوبی به پیش می‌رود Ú©Ù‡ طرف‌داری ندارد» – خیلی‌ها چنین به‌ام گفتند. دی‌روز اما برزیل پیش از هلند به خودش باخت. دی‌روز همه‌اش غم‌گین بودم.

* آرژانتین رقیب همیشگی‌ی برزیل بوده است، در نتیجه نمی‌توانم طرف‌دارش باشم. اما همیشه برای‌ام احترام خاص‌ای داشته است. تیم‌ایست که قشنگ بازی می‌کند، خوب نتیجه می‌گیرد و اگر طرف‌دارش نیستم به این دلیل است که سالیان پیش سلول‌های مغزم در فلان موقع به جای بهمان موقع شلیک کرده‌اند و شده‌ام طرف‌دار برزیل و نه آرژانتین.

* بازی‌ی دی‌روز برزیل تاسف‌آور بود، اما بازی‌ی امروز آرژانتین گریه‌دار بود. دیدن باخت رقت‌آور چنین تیم‌ای اشک هر هوادار و علاقه‌مندی را در می‌آورد [من که های‌های گریستم!]. آرژانتین توپ را در دست داشت، اما نتوانست روزنه‌ای در تیم آلمان بیابد. و از طرف دیگر دفاع‌اش چون پنیر هلندی‌ای پر سوراخ و قاچ‌پذیر بود.

* نباید منکر بازی‌ی خوب آلمان بود. بازی‌های پیشین آلمان در این جام را ندیده بودم، اما این بازی‌اش خیلی قشنگ‌تر از آلمان معمول بود. ضدحمله‌های‌اش قشنگ بود Ùˆ از طرف دیگر Ú©Ù„ تیم به خوبی دفاع می‌کرد. اما هم‌چنان بازی‌ی آلمان مورد پسند من نیست. خیلی خطکشی‌شده‌تر از آن است Ú©Ù‡ دوست‌اش داشته باشم. Ùˆ جدا از آن بعید می‌دانم اگر دفاع آرژانتین چون تیم‌ای درجه دو بازی نمی‌کرد آلمان‌ها می‌توانستند به این سادگی Ú¯Ù„ بزند. یک نگاه‌ای به گل‌های آلمان بیندازید: کدام‌شان نتیجه‌ی اشتباه مهلک خط دفاع نبود؟ چهار-هیچ؟! نه، چنین بردی Ú©Ù‡ هیچ، حتی برد حق آلمان نبود. [اما با این وجود به طرف‌داران آلمان تبریک می‌گم: رامین، آزاد، محمد Ùˆ …!]

* چرا برزیل باخت؟ هلند تیم درجه یک‌ای نبود؛ برزیل درجه دو بازی کرد. هنوز در عجب‌ام چگونه تیم‌ای می‌تواند این‌چنین در نیمه‌ی دوم روحیه ببازد و مستاصل بازی کند.

* الان گویا تنها روزنه‌ی امیدمان برای فوتبال زیبا دیدنْ اسپانیاست. اما آخر اسپانیا … !

* نباید غصه‌دار و غم‌گین بود! آن‌ها دنبال توپ می‌دوند، فیش حقوق‌شان چندین صفر بیش‌تر از فیش حقوق من و شما دارد، هزاران هزار عاشق در این ور و آن ور دنیا برای‌شان سینه چاک می‌کنند [باور ندارید؟! یک جست‌وجو بکنید در همین گوگل]، آن‌وقت من این گوشه‌ی دنیا حرص و جوش بخورم و ناراحت شوم؟ گور بابای همه‌شان کرده!، برویم به دردِ زندگی‌ی خودمان برسیم. تازه می‌توانیم به آیه‌ای که از طرف لرد شارلون نازل شده هم گوشِ جان فرادهیم و شاد باشیم.