Iron Giant کارتون‌ای‌ست دوست‌داشتنی با داستان‌ای قشنگ و به اندازه‌ی کافی محکم. ماجرا به طور خلاصه حول و حوش روبات‌ای از فضا-آمده می‌گردد و روابط روباتی-انسانی‌ای که او با کودک‌ای برقرار می‌کند. فضای کارتون، فضای جنگ سرد است؛ در نتیجه می‌توان انتظار داشت که کاراکترهای داستان ذهنیت ترسیده و نگران آن زمانی داشته باشند (بیش‌تر در ویکی‌پدیا).

این کارتون که در سال ۱۹۹۹ پخش شده توسط Brad Bird کارگردانی شده است. این آقا را من پیش‌تر نمی‌شناختم، اما برای خودش ستاره‌ای‌ست. مطمئن‌ام حتما یکی از کارتون‌های‌اش را دیده‌اید. آقای بِرد کارگردان Incredibles بوده است و Ratatouille و البته یک اپیزود سیمپسونز.

این فقط یک بخش ماجراست. بخش دیگر -که امیدوارم ترغیب‌تان کند تا کارتون را ببینید- این است که داستان فیلم بر اساس کتاب Iron Man از شاعر معروف تد هیوز (Ted Hughes) است. این آقا را اگر به عنوان شاعر نمی‌شناسید، حتما به عنوان شوهر سیلوا پلت (Sylvia Plath) خواهید شناخت. این کتاب Iron Man البته ربطی به کتاب کمیک‌ای با همین نام ندارد و در نتیجه این کارتون هیچ ربطی به فیلم Iron Man هم ندارد (گویا تد این داستان کودکان را پس از مرگ سیلوا نوشته است تا از آلام فرزندان‌اش بکاهد).

دیدن این کارتون برای‌ام جالب بود چون علاوه بر داستان لطیف‌اش، نقاشی‌هایی کاملا متفاوت داشت با آن‌چه در کارتون‌های امروزین می‌بینیم. و جالب این‌که ارتباط برقرارکردن با نقاشی‌های قدیمی -که فوتورئالیسم کارتون‌های امروزین را ندارند- اتفاقا سخت نیست. حتی ممکن است وسط کارتون به این نتیجه برسید که کاش کارتون‌های امروزین این‌چنین شبیه به واقعیت نبودند.

خلاصه این‌که اگر کارتون دوست دارید، Iron Giant کارتون خیلی خوبی‌ست با داستان‌ای بس انسانی.