مژده به همه‌گان که پس از یک سال فعالیت بی‌وقفه و خسته‌گی‌ناپذیر، سولوژنِ صاحب ضدخاطرات یک سال بر سالیان پرشمار عمرش افزود. او اینک می‌تواند به شما اطمینان دهد که این تغییر هیچ تاثیر فیزیکی یا متافیزیکی‌ی مشهودی بر کیهان نداشت و همه‌گان می‌توانند با آسودگی‌ی خیال همان مسیر را طی کرده و یک سال بر سن‌شان کم یا زیاد کنند.

سال‌ای که گذشت مثل هیچ سال دیگری نبود. درست همان‌طور که سال‌ای که خواهد آمد نیز چنان خواهد بود. و البته این بدان معنا نیست که سال گذشته سال ویژه‌ای بود و زبان‌ام لال اگر بخواهم بگویم سال پیش کم هیجان بود یا ثمری نداشت و یا که خوش نگذشت و یا حتی گذشت و داشت و نبود. اصولا همه‌ی این حرف‌ها بی‌معناست اگر بدانیم که من و شما و این وبلاگ و مخصوصا آن گودرتان که سفت به آن چسبیده‌اید همه و همه سایه‌های سیاه و سفید و بلکه خاکستری‌ای در ذهن شبدری سبز رنگ هستند که بر کرانه‌ی رود نیل لم داده و سعی می‌کند به معضل متافیزیکی‌ی رابطه‌ی پروانه‌ی رنگارنگ و فیلسوف چینی بیاندیشد ولی یکی از میلیون میلیون پشه‌ی مالاریای مزاحم رود تمرکزش را بی‌وقفه به هم می‌زند و ذهن‌اش را از سایه‌های سیاه و سفید و بلکه خاکستری‌ی فوق‌الذکر اشباع می‌کند.

حال چه این چه آن، تولدم مبارک!