دانش‌جویان می‌گویند:
-خوشالم که هنوز استادایی مث شما رو می‌شه داشت.
-عجیبه که هنوز استادای باسواد وجود دارن.
-بین همه‌شون، فقط دکتر فلانی آدم حسابیه.

استادان می‌گویند:
-دانش‌جویان این دور و زمانه تنبل و از خودراضی‌اند.
-دانش‌جویان وقیح شده‌اند. حرمت استاد و دانش‌جو را رعایت نمی‌کنند.
-هیچ‌کدام‌شان دل به درس نمی‌دهند. هیچ‌کدام یک بار هم کتاب را نخواندند. می‌دانم دیگر … همه‌شان بعد از امتحان صف می‌بندند پشت در اتاق‌ام.