در حال تصحیح داستانی هستم Ú©Ù‡ مدت‌هاست آغازبه نوشتن‌اش کرده‌ام. البته مدت‌ها به معنای اوایل بهمن است. این چند روز اخیر Ú©Ù…ÛŒ به آن دست برده‌ام Ùˆ بخش‌هایی‌ هم به آن اضافه کرده‌ام. فصل پایانی‌اش باقی مانده است Ú©Ù‡ با این‌که می‌دانم می‌خواهم Ú†Ù‡ کارش کنم ولی درباره جزییات‌اش چندان چیزی نمی‌دانم. نباید داستان بدی شده باشد: خودم بدم نیامده از آن. جدا از این حرف‌ها یک ویژگی جدید زبانی هم دارد. آن هم این است Ú©Ù‡ برخلاف بقیه داستان‌هایی Ú©Ù‡ تا به حال نوشته‌ام در دیالوگ‌ها از زبان نوشتاری متداول فارسی استفاده نکرده‌ام. هر چیزی را Ú©Ù‡ می‌شنویم به همان صورت نوشته‌ام. بعضی‌ها (از جمله خودم چند وقت پیش!) فکر می‌کنند Ú©Ù‡ این کار نادرست است ولی پس از خواندن چند فصل از کتاب “دوره زبان‌شناسی عمومی” فردینان دو سوسور حس کردم Ú©Ù‡ درست‌تر همان چیزی است Ú©Ù‡ گفته می‌شود Ùˆ نه برعکس. البته این تنها در حد یک حس بدون آگاهی عمیق است چون نه هنوز خیلی به آن فکر کرده‌ام Ùˆ نه این‌که اطلاع قابل ملاحظه‌ای از زبان‌شناسی دارم.