می‌آییم به همه مردم، یکی
می‌آییم به همه مردم، یکی یک‌دانه بیت می‌دهیم تا تکلیÙ‌شان روشن شود:
هر کدام می‌روند شاخه Ú¯Ù„ÛŒ پیدا می‌کند Ùˆ گل‌برگ‌های‌اش را می‌کند Ùˆ می‌گوید 0ØŒ 1ØŒ 0ØŒ 1 Ùˆ … . آخرین چیزی Ú©Ù‡ در آمد، می‌شود وضعیت‌شان.
اگر 1 بود، خوش‌بخت هستند و اگر 0 بود،‌ بدبخت. اگر هم دوست داشت،‌ می‌تواند برعکس‌اش را انتخاب کند – با خودش.
ما Ú©Ù‡ آمدیم به 6e9 Ù†Ùر آدم یک بیت اختصاص دادیم تا تکلی٠همه روشن شود: خوش‌بخت یا بدبخت.
تمام آن‌چه لازم است، یک شاخه گل است. همین! (گل کجاست؟!)
Øالا، با این Øساب: آقا، خانم! شما خوش‌بختید یا بدبخت؟!