به نظر مي‌رسد شرايط پايدار نيست. تا بلايي سرم نيامده، نظريات فوق‌العاده‌ي شناختي‌ام را در اين‌جا مي‌گذارم. البته فعلا بخش اول! يک نسخه در وبلاگ، يک نسخه هم در صفحه‌ي مخصوص خود: درباره‌ي شناخت 1 يا تاملاتي درباره‌ي شناخت و ادراک انساني.
آره! اين‌جور چيزها را تا داغ است بايد چسباند. من هم که اصولا 2، 3 سالي هست که نسبت به اين موقع سال حس غريبي دارم (ترکيبي از نوستالژي،‌ زندگي، شادي، آخرين داستان، پايان ماجرا و مرگ) و امسال هم به نظر نمي‌رسد وضع بهتر باشد.