آدم‌ها گاهي قاطي مي‌کنند، مگه نه؟
آدم‌ها گاهي خل مي‌شوند، مگه نه؟
[خيلي طبيعيه Ú©Ù‡ شبکه‌ي عصبي‌ي آدم بعضي وقت‌ها توي ÙŠÚ© ديناميک ناپايدار بيوفته، قبول نداري؟ Ùˆ اون وقته Ú©Ù‡ هي صداها Ùˆ اسامي در گوش‌ات فرياد مي‌کشند Ùˆ چهره‌ها جلوي چشم‌ات مي‌آيند Ùˆ مي‌روند Ùˆ امان از افکار Ú©Ù‡ … بي‌خيال!]
ولي خوبي‌اش اين است که اين‌ها يک وقتي بالاخره به يک جايي مي‌رسند،‌ نه؟!
ديگه قاطي نيستي، دنيا آرام شده،‌ فکرهاي عجيب و غريب به ذهن‌ات نمي‌آيد و زندگي شيرين مي‌شود.
نگران نباش بچه‌جان!