امروز تولد دوستم بود. هميشه با تولدش مشكل داشته ام. سالهاي پيش هميشه يك ماه اشتباه ميكردم. هميشه فكر ميكردم 17 اسفند به دنيا آمده ولي Ù†Ú¯Ùˆ كه 17 بهمن اين رخداد روي داده است. خلاصه اينكه هميشه دچار مشكل شده ام. امسال خيلي دقت كردم روي اين موضوع. يادم آمد جايي تاريخ تولدش را نوشته ام. Ú†Ù‡ جالب … نوشته بودم 17 دي! دوست من 17 دي به دنيا آمده است Ùˆ من گمان ميكردم 17 بهمن به دنيا آمده است Ùˆ هميشه 17 اسفند به يادش مي افتادم. اين بار دقيقا همان 17 دي به اش زنگ زدم. چند ماهي بود كه تلفني با هم حرف نزده بوديم. گمانم خوشحال شد. ولي وقتي گفتم “تولدت مبارك!” كلي تعجب كرد. چون تولدش آنروز نبود. اي بابا … ! باز هم اشتباه شد. دوست من 17 بهمن به دنيا آمده بود Ùˆ من در تقويمم 17 دي را نشانه كرده بودم Ùˆ هميشه 17 اسفند يادم مي آمد كه از تولدش يك ماهي گذشته است.
خلاصه اينبار حسابي حواسم بود كه اين تولد را از دست ندهم. يك ماه زودتر جنبيده بودم آخر. چه شد؟ يادم بود كه 17 بهمن -آن وسطهاي جشن انقلاب- يك تبريك درست و حسابي بهش بگويم. اما چه شد نتيجه؟ هيچ! امروز يك دلهره خالص و يك ذهن آشوبه مخصوص دربرم گرفت كه مدتها مشابه اش را نديده بودم. پس باز هم يادم رفت!
ولي با اين حال هنوز هم خيلي دير نشده است -حداقل به نسبت سالهاي پيش:
پويان! تولدت مبارك!