به تازگي بر اين باورم Ú©Ù‡ فلسفه نمي‌تواند خود را از دو چيز جدا کند: انسان Ùˆ علم. فلسفه نمي‌تواند در حوزه‌ي معرفت‌شناسي، زبان Ùˆ ذهن خود را از انسان جدا کند چون انسان است Ú©Ù‡ فکر مي‌کند، مي‌انديشد Ùˆ نسبت به عالم خارج معرفت پيدا مي‌کند. حرف زدن از آن‌چه مي‌توان درک کرد بدون توجه به چشم داشتن انسان Ùˆ رادار نداشتن او، بي‌معناست. به همين صورت، فلسفه نمي‌تواند خود را از علم جدا کند چون … ! متاسفانه در اين مورد زياد نظري نمي‌توانم بدهم. به شيوه‌ي علمي تقريبا معتقدم Ùˆ بر اين باورم Ú©Ù‡ فرضيه‌اي در صورتي درست است Ú©Ù‡ بتوان به نوعي صحت آن را سنجيد – حتي اگر سنجه‌اش نادقيق باشد. نمي‌گويم فلسفه بايد در علم ادغام شود، اما قبول نمي‌کنم فيلسوف چون کسي باشد Ú©Ù‡ از خيس شدن پاهاي‌اش در هنگام عبور از رود معرفت، بيم‌ناک باشد.