اين‌که حکم اعدام –از بين بردن هستي‌ي يک فرد- قابل قبول است يا خير، بحث گسترده‌ و پيچيده‌ايست. طبيعي است که خيلي‌ها اعتقاد دارند اعدام مجازات تنبيهي‌ي غيرقابل قبولي براي فرد است (چون او با اعدام هيچ‌گاه متنبه نخواهد شد) و هم‌چنين هيچ‌کسي –حتي قانون- اجازه چنين رفتار نسبت به هستي‌ي فرد را ندارد (چرا؟ نياز به کمي انسان‌گرايي غليظ داريم) و در عوض خيلي‌ها به دلايل ديگر –چه اثر تنبيهي‌ي آن بر جامعه و کاهش جرم و چه اثر ماورا طبيعي‌ي آن- بر لزوم‌اش باور دارند. فعلا کاري به چنين بحث‌هايي ندارم و نظرم را هم فعلا پيش خود نگه مي‌دارم، اما در عوض با استناد به چيزهاي خيلي دم دستي‌اي چون قانون مي‌دانم که اعدام شخص زير 18 سال از ديد بسياري از جوامع غيرقابل قبول است. اما حکومت ج.ا.ا. چندان به چنين چيزهايي باور ندارد. نتيجه‌اش هم عاطفه‌اي بود که چندي پيش از بين رفت و نتيجه‌ي جديدترش هم صدور حکم اعدام براي علي، مرتضي و ميلادي است که هنوز 18 سال‌شان نشده.
در اين‌جا امضا جمع‌کني‌اي راه انداخته شده است براي اعتراض به چنين حکمي و در اين‌جا هم به نام مخالفت با احکام ضدانساني در ايران چيزهايي نوشته شده است. پيش‌نهاد مي‌کنم در آن امضاجمع‌کني شرکت کنيد. چنين کاري البته مسوولين را به طور مستقيم نمي‌ترساند، اما در عوض فشارهايي بر آن‌ها وارد مي‌آورد –چه از طريق سازمان ملل و ديدبان حقوق بشر و چه از طريق روزنامه‌نگاراني که چنين خبرهايي را منعکس مي‌کنند- و شانس در خفا کشتن و دفن کردن آنان را کم مي‌کند. اگر مخالف با اعدام انسان‌هاي زير 18 سال هستيد، آن متن را امضا کنيد و به دوستان‌تان نيز بگوييد.