ضدخاطرات

دانسته‌هاي مرتبه‌ي اول،
دانسته‌هاي مرتبه‌ي دوم،
Ùˆ … !
ندانسته‌هاي مرتبه‌ي اول،
ندانسته‌هاي مرتبه‌ي دوم،
Ùˆ … !

يا شايد هم:
ندانسته‌هاي مرتبه‌ي اول احتمالي،
ندانسته‌هاي مرتبه‌ي اول امکاني،
ندانسته‌هاي مرتبه‌ي اول (باورپذيري-امکان‌پذيري)،
ندانسته‌هاي مرتبه‌ي دوم احتمالي،
ندانس…

بين “نمي‌دانم Ú©Ù‡ …” Ùˆ “نمي‌دانم Ú©Ù‡ نمي‌دانم Ú©Ù‡ …” فرق اساسي وجود دارد. يا به عبارت ديگر بين “به احتمال p1،‌ مجموعه‌ي X داراي خاصيت A است” با “به احتمال p2ØŒ احتمال اين‌که مجموعه‌ي X داراي خاصيت A با�د درست است” Ùˆ … فرقي هست Ùˆ اين بسيار اساسي‌ست! در ضمن، اين بسيار مهم است Ùˆ جديدا به نظر مي‌رسد دارد خوش‌ام مي‌آيد Ú©Ù‡ بيش‌تر روي‌اش کار کنم. موضوع وقتي هيجان‌انگيز مي‌شود Ú©Ù‡ بداني “احتمال” تنها تعبير ممکن‌اي Ú©Ù‡ از “نمي‌دانم” مي‌تواني داشته باشي نيست. مشکل مفهومي وجود دارد Ùˆ من عاشق اين جور مشکلات‌ام!

صورتي: آخرش به شدت به شعورم برخورد! فيلم‌نامه‌نويس اگر نمي‌تواند يک مساله‌ي بغرنج را حل کند، به‌ترست سعي کند پايان فيلم‌اش را جوري انتخاب کند که لازم نباشد در آن مساله‌اي حل شود! پايان فيلم به شدت به نظرم ماست‌مالي شده بود و لطف نسبي‌ي بقيه‌ي قسمت‌هاي فيلم را از بين برد. گرچه فيلمي که تو نيم ساعت دير بروي و بعد از ده دقيقه همه چيز دست‌ات بيايد،‌ خيلي جدي نمي‌تواند باشد.

کسي به من خبر نداد!
هميشه با اين مشکل داشته‌ام: دوست دارم اگر قرارست کسي به‌ام خبري بدهد، واقعا “خبر” بدهد نه اين‌که فکر کند خبر داده است در حالي Ú©Ù‡ خبري داده نشده يا اين‌که از طريق منابع دست دوم خبر را دريافت کنم. اولين بارست Ú©Ù‡ اين موضوع را در وبلاگ مي‌نويسم، اما اولين بار نيست Ú©Ù‡ چنين چيزي پيش آمده است. در اين شرايط اصولا خوش‌حال نمي‌شوم. چندين بار وقتي به صورت دست دوم خبر قراري به گوش‌ام رسيده است، با وجود ميل‌اي Ú©Ù‡ به حضور در آن‌جا داشته‌ام، به سادگي نرفته‌ام (آهاي! اين گرته‌برداري از انگليسي‌ست). همين ÙŠÚ© موضوع باعث مي‌شود Ú©Ù‡ بگويم بخش‌هايي از وجود من به کلاسيسيزم Ùˆ عرف‌ دوران ملکه‌ي ويکتوريا اعتقاد دارد! (نه! از دست کسي “خيلي” ناراحت نشدم،‌ چون در شرايطي نيستم Ú©Ù‡ از کسي اين‌گونه ناراحت شوم. براي همين هم اين‌جا مي‌نويسم‌اش بدون دل‌خوري قابل ملاحظه‌.)

حالا گيريم پوزيتيويسم چيز خوبي نباشد،
يا شايد هم بايد فراموش‌اش کرد،
اما مگر وقتي خودت را با تيغ به آن چسباندي،
و وقتي گردن خودت را با آن زدي،
مي‌توان از يادش برد؟

برنامه‌ي دي‌شب (Ùˆ امروز) “مردان انديشه” درباره‌ي پوزيتيويسم منطقي بود. برايان Ù…Ú¯ÙŠ با آلفرد جولز آير (خلاصه‌اي از کتاب معروف زبان، حقيقت Ùˆ منطق او. فصل اول زندگي‌نامه‌‌اش به قلم بن راجرز(البته نياز به ثبت‌نام در نيويورک تايمز داريد Ú©Ù‡ البته مجاني‌ست) Ùˆ خلاصه‌اي از نظريات او Ùˆ پوزيتويست‌ها) –که ÙŠÚ©ÙŠ از اعضاي ثانويه‌ي حلقه‌ي وين بوده است- درباره‌ي پوزيتيويسم منطقي گفتگو مي‌کرد. براي‌ام جالب بود! هم باعث مرور Ùˆ هم باعث تاييد آن‌چه مي‌دانستم شد. همان‌طور Ú©Ù‡ قبلا گفته بودم من با کليات پوزيتيويسم منطقي موافق‌ام Ùˆ نظرم نسبت به فلسفه ÙŠÚ© چنان چيزي‌ست. گرچه درست همان‌طور Ú©Ù‡ گفته شد، آن‌گونه فلسفه‌ورزي باعث پاک شدن ميدان فلسفه از مهملات شد اما چيز زيادي آن وسط نکاشت. به هر حال کمِ Ú©Ù… اين‌که با استفاده از آن ابزارهاي منطقي مي‌توان از قبل امکان خطا بودن ÙŠÚ© نظريه را تخمين زد (ÙŠÚ© نظريه‌اي Ú©Ù‡ در استدلال‌هاي‌اش نيز اشتباه دارد بدتر از نظريه‌ايست Ú©Ù‡ معلوم نباشد اصول اوليه‌اش از کجا آمده).

روزبه به دنيا آمد! به همه‌ي عابدان‌اش تبريک مي‌گويم.

1-کچلي‌ات مبارک دخترم!
2-چرا هميشه بايد به کچل‌کردن تبريک گفت و نه به بلند شدن؟
3-کچل کردن و بلند کردن، هر دو يک فرآيند مويانه حساب مي‌شوند، تفاوت در سرعت است.
4-آيا سرعت فرآيندها در حس ما نسبت به آن‌ها تفاوتي ايجاد مي‌کند؟
5-فرآيندهاي سريع باعث ايجاد حس در ما مي‌شوند در حالي که با ميل سرعت فرآيندها به صفر، آن‌ها را اصلا حس نمي‌کنيم.
6-بعضي از حس‌هاي آدمي باعث ايجاد لذت مي‌شوند.
7-حس مي‌تواند به صورت‌هاي مختلفي نمود داشته باشد: از جنس لامسه باشد، از جنس بينايي باشد يا از جنس يک تفکر.
8-براي ايجاد لذت در زندگي، نياز به تغييرات سريع داريم.
9-حس بدبختي‌ هم البته ناشي از تغييرات سريع است.
10-حالا من اگر از موي بلند خوش‌ام بيايد بايد چه کنم؟
11-من از موي کوتاه هم خوش‌ام مي‌آيد!

به درون غار نمي‌روم،
-از تنهايي‌اش مي‌ترسم
به بيرون آن نمي‌آيم،
-از روشنايي‌ آدم‌ها مي‌هراسم
به در غارم تکيه مي‌دهم
و گاه به خود مي‌نگرم
و گاهي به تو

در اين امضا جمع‌کني عليه سانسور وبلاگ‌هاي فارسي شرکت کنيد. اين کار را بکنيد …

هر آدم زنده‌اي بايد بدونه Shannon کيه!

ياد سيذارتا مي‌افتم …

Ú†ÙŠ کمه؟! ÙŠÚ© چيزي بدجوري کمه … بدجوري …

ابتدا سخن است، سپس فرياد Ùˆ آن‌گاه سکوت …

ياشار! دنيا آمدن‌ات مبارک تو و عمو نسيم‌ات!