ضدخاطرات

فکر کنم دچار يک مدل fetishاي شده‌ام که علاقه‌ي شديدي در نامه‌نگاري با اجنبي‌ها پيدا کرده‌ام.

پ.ن: fetish (فتيش) البته اين‌طوري‌ها نيست! فتيش –حداقل از ديدگاه فرويدي‌ي آن- يک ماجراي جنسي است: سوژه‌ي واپس‌رانده، ابژه‌ي ديگري را جانشين ابژه‌ي اصلي‌ي جنسي مي‌کند. البته شايد هم دقيق نمي‌گويم و البته شايد هم ديگراني –غير از فرويد- باشند که درباره‌ي آن صحبت کرده باشند.

گمان‌ام گفتن ندارد که برويد و اين‌جا را امضا کنيد! دارد؟!

خوش‌ام مي‌آيد وقتي مي‌بينم کس‌اي با اسم استادهاي‌ام سر از سايت من در آورده است. اگر اسم Ùˆ فاميل هر شخص را وارد کنيم، به جز دکتر لوکس (caro lucas) نازنين Ú©Ù‡ در صفحه‌ي دوم Ú¯ÙˆÚ¯Ù„ پيدا مي‌شود، بقيه در همان صفحه‌ي اول يافت مي‌شوند. خنده‌دارش اين‌که تاثير همان ÙŠÚ© مقاله‌ي چاپ نشده‌اي Ú©Ù‡ من با ÙŠÚ©ÙŠ از “استادان بزرگ” دارم بيش از Ú©Ù„ فعاليت بين دوران فعاليت پيشا-کنترلي تا پسا-کنترلي‌ي استاد معظم است.
گمان مي‌کنم بخش‌اي از ارزش‌ها عوض شده است Ú©Ù‡ من يک‌جورهايي حس خوش‌آيندي از “مشهور بودن” در اينترنت پيدا مي‌کنم. يعني گمان مي‌کنم Ú©Ù‡ تنها فلان مدرک يا سواد فلان چيز را داشتن Ùˆ … ديگر تنها ارزش لازم نيست، بلکه علاوه بر آن‌ها “در بالاي ليست موتورهاي جستجو بودن” نيز اهميت پيدا کرده است!
(به نظرم اين ارزش با اين‌که شايد مطابقتي با ارزش‌هاي پيشينيان عارف‌مان نداشته باشد، اما کمِ کم خيلي پراگماتيک است: من کسان‌اي را در حوزه‌ي تخصصي‌ام مي‌شناسم که معروف باشند و معروف بودن هم معادل زياد در فهرست نويسندگان مقالات بودن، زياد مرجوع بودن، زياد در کنفرانس‌ها شرکت کردن و راحت يافت شدن در اينترنت است).

با اين‌‌که Orkut (ارکات!) کلا براي جوانان ايراني چيز خوبي نيست و از ديدگاه سودگرايانه کار مناسبي است، اما بستن آن هم از ديدگاه انسان‌گرايانه کاملا غلط است! به همين دليل، اين تومار بر مخالفت با اين فيلترينگ را امضا کنيد.
[در مورد ارکات قبلا اين‌ها را نوشته بودم:
-Orkut
–Orkut Ùˆ شبکه‌هاي اجتماعي (اين را پويان نوشته بود!)
-Orkut and Small-world network
-Orkut، شبکه‌هاي انساني و سرمايه‌ي اجتماعي
-ويروس قديمي‌ي ما (همم … اين البته فقط يک‌جورهايي مربوط به ارکات است)
-در جستجوي صمد (اين هم يک ماجراي پليسي-ارکاتي است يا به‌تر بگويم بود با پاين غير Happy End!)
]

مي‌داني Ú©Ù‡ نسبت به بعضي‌ها Ú†Ù‡ حسي دارم؟! اسم حس‌ام را نمي‌توانم بگويم، اما ÙŠÚ© “چشم‌شان کور” در وسط آن بد Ùˆ بي‌راه‌اي Ú©Ù‡ به‌شان مي‌گويم “حتما” وجود دارد. سه هفته است دارم داد Ùˆ هوار مي‌کنم، طرف انگار خودش تازه به کشف جديدي نايل شده Ú©Ù‡ اين‌طور در بوق Ùˆ کرناي وبلاگ‌اش مي‌کند. مهم‌تر از همه،‌ دل‌ام براي آن احمق‌اي Ú©Ù‡ نوشت “سه سال است وبلاگ‌ها فيلتر مي‌شود، آقا تازه فهميده!” حدود 10dB بيش‌تر مي‌سوزد. هممم … مهم نيست! دو نکته در اين ميان قابل کشف است: ول‌اش Ú©Ù†!

Ù¾.Ù†: البته “چشم‌شان کور” با اين‌که در حس‌ام وجود دارد، اما در عمل هيچ موضوعيت‌اي ندارد چون همه‌مان دقيقا از ÙŠÚ© نوع دود استفاده مي‌کنيم – اگر دود مال من بدتر نباشد!

به نقل از شاه‌زاده‌ي آسمان‌ها:
“با آب‌گيري سد سيوند بخش عمده محوطه پاسارگارد زير آب خواهد رفت از جمله تنگه بلاغي Ú©Ù‡ راه شاهي معروف دوره هخامنشي است. نماينده يونسکو به مسئولان ميراث فرهنگي ايران هشدار داده Ú©Ù‡ آب‌گيري اين سد به معناي ÙŠÚ© فاجعه غيرقابل جبران خواهد بود – فاجعه‌اي Ú©Ù‡ به معناي از بين بردن 1000 سال فرهنگ Ùˆ تمدن ايراني Ùˆ آثار باستاني متعددي است. تنگه بلاغي با آثار باستاني متعلق به دوره‌هاي هخامنشي، اشکاني، ساساني Ùˆ مهم‌تر از آن با غارهايي متعلق به دوران پيش از تاريخ در بين محوطه‌هاي باستاني کم‌نظير است. با تمام اين توصيفات به نظر مي‌رسد آب‌گيري اين سد صورت خواهد گرفت. آب‌گيري Ú©Ù‡ به گفته روزنامه گاردين اين منطقه را ظرف دو سال به زير آب خواهد کشيد Ùˆ راه اصلي بين تخت‌جمشيد Ùˆ پاسارگارد از ميان خواهد رفت. …”
براي توضيحات بيش‌تر مي‌توانيد به اين دو خبر جام‌جم (1 و 2)، اين خبر شرق و هم‌چنين وبلاگ شاه‌زاده‌ي آسمان‌ها مراجعه کنيد.

اين نوشته بحث‌اي است درباره‌ي خشونت و ايمان. بحث‌اي ديالکتيک که در آن حداقل نظر من در ميانه‌ي راه تصحيح شده است:

در ÙŠÚ©ÙŠ از پست‌هاي پيشين‌ام چنين چيزي را نوشته بودم: “چيزي نمانده تا لحظه‌اي Ú©Ù‡ از تلاش کم‌فايده‌ي عيسي مسيح 2005 سال گذشته باشد: هم‌چنان هم‌ديگر را گاز مي‌گيريم Ùˆ وحشي‌ترين‌هاي‌مان، با ايمان‌ترين‌هاي‌مان هستند!”

که يکي از خوانندگان اين‌جا به نام بهار –که من قبلا از طريق وبلاگ پويان با او آشنا بودم- براي‌ام نوشت:
…

Read More Read More

به دگم‌گرايي کاري ندارم، اما آيا اگر کسي سيستمي نسبي‌گرا [اخلاقي] اختيار کرد، مي‌تواند نسبت به آن سيستم تعصب نشان دهد و با سيستم‌هاي ديگر –حتي سيستم‌هاي دگم‌گرا- مبارزه کند؟
اين مورد، مساله‌ي کاملا ممکني است. متداول‌ترين مثال اين روزهاي‌اش هم دموکراسي است. دموکراسي سيستمي است که به هيچ تفکري اجازه‌ي استيلا بر کل جامعه‌اش را نمي‌دهد جز خود تفکر دموکراسي. دموکراسي نمي‌گذارد کسي به ديگران زور بگويد و اين را زورمندانه اعمال مي‌کند. به نظرم دموکراسي هم يک سيستم دگم است با دگم‌هايي در لايه‌ي بالاتر.
حالا من به اين کاري ندارم. من مشکلي با ÙŠÚ© شخصيت حقوقي دارم Ùˆ نمي‌دانم آيا سيستم باورهاي من اين “حق” را به‌ام مي‌دهد Ú©Ù‡ او را بشويم Ùˆ بگذارم کنار يا نه! از نظر الگوهاي ذهني‌ي من کار او اشتباه است. نمي‌دانم او به Ú†Ù‡ سيستم عقيدتي‌اي باور دارد Ùˆ آيا مثلا نسبي‌گراي فرهنگي هست يا نه. اگر باشد، مي‌توانم باز هم به اعتراض با او برخيزم چون او از سيستم فکري‌ي خود نيز عدول کرده است (در واقع با منطق نشان مي‌دهم Ú©Ù‡ او به سيستم خودش عمل نکرده است) ولي اگر نباشد، ديگر ماجرايي مشابه دموکراسي مي‌شود Ùˆ احتمالا من با ÙŠÚ© متا-دگم مي‌بايست به جنگ‌اش بروم.

پ.ن:‌ اين نوشته‌ي محمد ميرزاخاني -به طور خيلي اتفاقي- هم‌زمان با همين متن من به دنيا آمده است و بر حسب اتفاق موضوع‌شان مربوط است. آن را هم بخوانيد تا با نوع ديگري از نگاه آشنا شويد و البته بعدش مي‌توانيد اين را بخوانيد و بعد اگر دل‌تان خواست مي‌توانيد اين صفحه را ببنديد.

راستي دقت کرده‌ايد Ú©Ù‡ اينترنت باعث شده حس فاصله‌ها Ú©Ù… شوند؟ گويي واقعا در سطح معنايي ÙŠÚ© چنين تصوري وجود دارد. مثلا وقتي مي‌گويم “اين سايت هم درباره‌ي اين موضوع چيزهايي گفته است” انگار دارم به نقطه‌اي نزديک اشاره مي‌کنم. براي‌ام Ú©Ù… پيش آمده است بگويم “آن سايت هم … “.

مي‌گويند وبلاگ‌هاي فارسي، توليد محتواي فارسي در اينترنت کرده‌اند. اين حرف درست است و درست نيست. درست نيست چون حالا که من دنبال يک موضوع خيلي مهم هستم، هيچ منبع دست اولي پيدا نمي‌شود در حالي که مي‌دانم چنان اطلاعاتي در فضاي اينترنت موجود است. مي‌توان گفت مطالب نازل وبلاگ‌ها باعث شده نوشته‌هاي اساسي –حتي اگر وجود هم داشته باشند- گم شوند. وبلاگ‌ها يک جور عوام‌زدگي در موتورهاي جستجو ايجاد کرده است که به اين راحتي‌ها قابل رفع نيست.
ماجرا اين است که به دنبال نوشته‌هايي درباره‌ي شيوه‌ي رسم الخط بي‌فاصله‌نويسي مي‌گشتم. مي‌دانم –يا به‌تر بگويم، اين‌طور به ياد دارم- ايرج کابلي از پيش‌گامان آن بوده است و مقالاتي در مجله آدينه چاپ کرده است. مي‌خواستم در اين‌باره بيش‌تر بدانم و مثلا ببينم آن‌چه پيش‌نهاد شده است چقدر با چيزي که من به کار مي‌برم تفاوت دارد. نتيجه‌اش اين شد که بعد از کلي گشت و گذار، آخر سر به اين سايت بد طراحي شده رسيدم. سايت‌اي که مقالاتي از ايرج کابلي در آن قرار گرفته است (و نه هيچ‌کس ديگر) ولي در هيچ‌جايي از سايت درباره‌ي گرداننده‌ي آن سخن گفته نشده. خلاصه طبق نظر فعلي‌ي من، اين‌جا سايت ايرج کابلي است و گويا دو سه مقاله‌ي مربوطي هم دارد.

“اين چيزي Ú©Ù‡ شما مي‌گوييد، هم درست است Ùˆ هم درست نيست! خيلي محافظه‌کارانه شد، نه؟! خب، پس بگذاريد بگوييم Ú©Ù‡ من ترجيح مي‌دهم درست نباشد.” (بخشي از سخنراني‌ي ÙŠÚ©ÙŠ!)

خب، نه! ارزش‌اش را نداشت!!! يعني هيچ ارزشي نداشت.

فکر کنم Ú©Ù…ÛŒ دیر باشد،‌ اما مي‌خواهم بگويم Ú©Ù‡ امروز ساعت 4 بعد از ظهر سخنراني‌اي در IPM خواهم داشت. موضوع‌اش “يادگيري Ùˆ تکامل در سيستم‌هاي رفتارگرا” است. خوش‌حال مي‌شوم ببينم‌تان! (طبيعتا البته اگر دوست داشتيد!!! هيچ اجباري در کار نيست.)

Learning and Evolution in Behavior-based Systems

…

Read More Read More

من همين چند دقيقه‌ي پيش به مکانيزم حافظه‌ي انسان‌ها پي بردم. اممم … اه! اوه!! چي؟! چيزي پرسيدي؟!