ضدخاطرات

هاها!!!

بگويي نگويي خنده‌دار است که من نمي‌توانم يکي از مقالات‌ام را پيدا کنم!!! هاها! موضوع‌اش راجع به تکامل و HMM و اين‌جور چيزها بود. حالا بايد بيش‌تر بگردم.

هميشه اين سوال براي‌ام پيش مي‌آيد Ú©Ù‡ “او از من Ú†Ù‡ مي‌خواهد؟”
وقتي به چشم‌هاي‌ام نگاه مي‌کند، وقتي از او مي‌پرسم چه کار کنم، وقتي صداي‌ام مي‌زند و لرزه‌ي صداي‌اش گويي چيزي ماوراي آن گفتارهاي هر روزه است، باز از خود مي‌پرسم که از من چه مي‌خواهد.
اين مشکل، هميشگي است! هميشه دوست داشته‌ام بدانم بقيه از من چه مي‌خواهند. چه بکنم، خوش‌حال نمي‌شوند و چه نکنم، مي‌رنجند. حالا هم آمده است و ورقه‌اي جلوي من گذاشته و گفته است بنويس! اما من نمي‌دانم چه براي‌اش بنويسم: چه کنم که نرنجد و چه نکنم که خوش‌حال بشود.

-اين‌جا هم شد وبلاگ؟
+شي؟!!
-گفتم اين‌جا هم شد وبلاگ. تو اين هفته ببين چي نوشتي!
+شي؟!
-هيچي ننوشتي خب!
+هيشي؟!!!
-آره ديگه! ببين تو رو خدا خودت!
+شطور؟!
ـآره ديگه!! اين‌جا هم شد وبلاگ؟! انتظار نداشتم اين هفته اين‌طوري باشي!
+شي؟!!!

هممم … اممم …

… خاتمي هم مي‌خواهد حرف بزند. جمعيت اجازه نمي‌دهد. ما از بلندگوها صدا را مي‌شنويم. شعارهايي عليه خاتمي مي‌دهند ولي دقيق نمي‌فهميم Ú†Ù‡ مي‌گويند. خاتمي عصباني مي‌شود Ùˆ فرياد مي‌زند “کاري نکنين بيرون‌تون کنم!” همه عصباني مي شوند Ùˆ هو مي کنند. مي‌گويد آن‌هايي Ú©Ù‡ هو مي‌کنند همان‌هايي هستند Ú©Ù‡ به من راي نداده‌اند! [به نقل از بدون مرز با تغييرات]

1-بعد از بيست و چند سال زندگي‌ي مفيد، تازه UseNet را درست و حسابي کشف کردم و از آن هم خوش‌ام آمده است. چيز جالبي است، تازه خودِ خودِ ماوين مينسکي (Marvin Minsky) هم در آن فعالانه شرکت مي‌کند. تازه به همين طريق کاشف به عمل آمد که مايا ماتاريک (Maja Mataric) چند سال پيش مي‌خواسته مايکروويوش [اين اصطلاح صحيح نيست.] بفروشد (اين يکي به نفع‌ام هست لينک ندهم!).
2-از اين بحث Robust Algorithms (و اين!) خوش‌ام آمد. اگر کارم اين نبود و قرار بود اين روزها موضوع پروژه انتخاب کنم، شايد جدا به‌اش فکر مي‌کردم. گرچه هنوز هيچ ايده‌اي ندارم درباره‌ي موقعيت فعلي‌ي دانش بشر در اين‌باره.
3-ج.اي. مور (Ùˆ اين‌جا براي توضيح کامل‌تر)ØŒ ÙŠÚ© فيلسوف بوده است. مي‌گويند –و من هم قانع شده‌ام- Ú©Ù‡ آدم گلي بوده. جدا از اين موضوع، از تاثيرگذاران بر فلسفه‌ي تحليلي بوده است Ùˆ چيزي Ú©Ù‡ در پست قبل نوشتم به اين برمي‌گشت Ú©Ù‡ او مي‌خواست نشان دهد Ú©Ù‡ ايده‌آليسم –ساده بگويم: يعني اين‌که آن چيزهايي Ú©Ù‡ مي‌بينيم Ùˆ …ØŒ وجود خارجي ندارند Ùˆ همه زاييده‌ي ذهن‌مان هستند- صحيح نيست Ùˆ در عوض، ÙŠÚ© چيزهايي واقعا وجود دارند. استدلال‌اش بامزه است، ولي مرا قانع نمي‌کند (گرچه در حقيقت او اثبات نمي‌کند Ú©Ù‡ ايده‌آليسم نمي‌تواند (منطقي) وجود داشته باشد، بلکه نشان مي‌دهد Ú©Ù‡ ساده‌ترين راه ممکن نيست Ùˆ انتخاب به‌تر رئاليسم است. ÙŠÚ© هم‌چنين چيزي خلاصه!).
4-وبلاگ‌ها هر Ú†Ù‡ باشند، …ØŒ لطفا موسيقي پخش نکنيد – يا صورت پيش‌فرض قرارش ندهيد (البته حالا Ú©Ù‡ اين را مي‌نويسم، تقريبا کم‌تر وبلاگي اين‌کار را مي‌کند. قبلا خيلي اعصاب‌خردکن بود وقتي از بيست صفحه‌اي Ú©Ù‡ باز کرده‌اي، پنج‌تاي‌اش در حال پخش موسيقي بودند).
5-چي؟! چي؟! ÙŠÚ© چيزي مي‌خواستم بگويم‌ها … اممم …
6-ديده‌اي آدم‌ها وقتي خيلي کار داشته باشند،‌ قفل مي‌کنند و هيچ‌کاري را انجام نمي‌دهند؟ همان!
7-…!!!

مي‌خواهيد باور کنيد،‌ مي‌خواهيد نکنيد،‌ اما هوا جدا سرد شده است! شما هم قبول داريد؟! خيلي خوب!! جي. اي. مور (G.E. Moore) درست از همين نقطه شروع مي‌کند به لفاظي و ثابت مي‌کند که ما با يک متافيزيک ايده‌آليستي طرف نيستيم و در عوض ماجرا رئاليستي است.

يک چيزهايي در مورد robust algorithm نوشته‌ام. ممکن است جالب باشد.

پسره مي‌گويد: “اين دختره خيلي open mindedه، در ضمن با من خوب راه مي‌آد” Ùˆ بعد ادامه مي‌دهد “در ضمن چون او متولد Leo هست Ùˆ من هم Aquarius،‌ پس خيلي با هم match هستيم”.
قبلاها پسرها مي‌گفتند: “خاتون با وجنات است، در سر دارم Ú©Ù‡ چراغ خانه‌ام بکنم‌اش”.
هممم …

روي دست‌ام اسم جاهايي را که مي‌بايست مي‌رفتم مي‌نوشتم و جلوي همان شخص اسم‌اش را از کف دست‌ام مي‌خواندم. گمان‌ام خوش‌اش مي‌آمد.

امروز همه چيز کمي عجيب بود: همه به‌ام لبخند مي‌زدند. گمان‌ام …

… داشتم مي‌گفتم Ú©Ù‡ وقتي آدم قرار است دنبال کارهاي اداري باشد، عمرا بتواند فکر خلاق بکند. بعد اين سوال براي‌اش پيش مي‌آيد Ú©Ù‡ “هدف از آفرينش‌” چيست يا مقولاتي از همين دست: من اگر فکر نکنم، به Ú†Ù‡ درد مي‌خورم؟ من اگر قرار باشد فقط دنبال فتوکپي گرفتن از اين‌ها Ùˆ آن‌ها باشم، آيا دليلي دارد زنده باشم Ùˆ … ! خب، فعلا Ú©Ù‡ مجبورم زنده باشم تا همه‌ي کارهاي‌ام تمام شود. از نيمه‌کاري مردن خوش‌ام نمي‌آيد.

طرف هر کاري مي‌کرد خواب‌اش نمي‌برد. البته نه اين‌که کاري مي‌کرد تا بعد ببيند که خواب‌اش نمي‌برد – [بلکه] -پيش‌بيني مي‌کرد که خواب‌اش نخواهد برد حتي در صورتي که براي خوابيدن تلاش بسيار کند (مثلا چايي بخورد، يا قهوه، يا حدس گلدباخ را اثبات کند و از اين جور چيزهاي خواب‌آور). براي همين پاي کامپيوتر نشسته بود و جنب نمي‌خورد تا نکند وقت خود را با تلاش بي‌هوده براي خوابيدن تلف کند که خواب‌اش برد.

خب، قبول: دل‌ام را بردي، رفت! حالا راه‌ام مي‌دهي بيايم آن‌جا يا بايد کماکان با حسرت نگاه‌ات کنم؟