ضدخاطرات

یکی از هم‌آزمایش‌گاهی‌های سابق‌ام، یوسف رمضانی، در تصادف رانندگی کشته شد. همین امروز خبرش را فهمیدم.
پیش می‌آید، نه؟ مرده‌شور پیش‌آمدنش را ببرد. نمی‌خواهم پیش بیاید.

داستان ننویسید امنیت جانی ندارید. (این‌جا)

باید مراسم را ساده برگزار کنم: سال نوی‌تان مبارک! (:
باشد که دوستان‌ام و خواننده‌های‌ام سال خوب، شاد و سلامت‌ای داشته باشند.
هنوز تقریبا به هیچ‌کس تبریک عید نگفته‌ام، هیچ نامه‌ای را بازپاسخ(!) نگفته‌ام و برخلاف سال‌های پیش که نفر نفر نامه‌ی جداگانه می‌نوشتم، امسال حتی یک نامه‌ی جمعی هم نفرستادم (نگفته بودم؟!). حالا نمی‌دانم بشود یا نشود. اگر شد که چه به‌تر، نشد که چه بد.
سالِ نو چندین ویژگی‌ی خاص برای‌ام دارد. یکی‌اش این‌که مثل آن جانور نجیب کار روی سرم ریخته است (نمی‌دانم بگویم الکی یا نه؟ به هر حال ریخته.) الان که این‌جای‌ام دلیل‌ای ندارد جز دل‌گندگی‌ی اکتسابی (شاید هم ذاتی؟!) عجیب و غریب‌ام!
فعلا غرغر نمی‌کنم (چون وقت نیست!)،‌ امیدوارم بعدا هم یادم برود.
آها! سالِ نوی شما هم‌چنان مبارک، دم شما هم سه چهارک (فلسفه‌ی این را نفهمیدم آخر سر!).

همین‌طوری برای یادآوری‌ی خودم این‌ها را می‌آورم. احتمالا محض خنده!

تشکیل اجتماعات و راه‏پیمایی‏ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.‏‏ (اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران)

Article 9:
No one shall be subjected to arbitrary arrest, detention or exile.
Part of Article 20:
Everyone has the right to freedom of peaceful assembly and association.

(بیانیه‌ی حقوق بشر)

وحشی‌گری که شاخ و دم ندارد. همین چند دقیقه‌ی پیش خبر را خواندم: تعداد زیادی از فعالان جنبش زنان در جلوی دادگاه انقلاب دست‌گیر شده‌اند. تاسف‌بار است. نمی‌دانم فرماندهان و دست‌گیرکنندگان دقیقا چرا چنین کرده‌اند. چه نیازی برای چنین سرکوبی وجود دارد؟ از چه می‌ترسند؟ آیا فعالیت این افراد این‌همه بر ضد موجودیت ج.ا. است که چنین واکنش‌ای (و واکنش‌های مشابه در یکی دو سال اخیر) را ایجاب کند؟
نمی‌دانم، اما حدس می‌زنم فعالیت چنین جنبش‌ای تاثیر کوتاه‌مدت ندارد و از طرفی، به نظرم سرکوب خشن و مقطعی نمی‌تواند جلوی یک جنبش با تاثیر بلندمدت را بگیرد (سرکوب گروه سیاسی دم انتخابات (مثلا دست‌گیری‌ی رهبر گروه) می‌تواند تاثیرگذار باشد چون فعالیت گروه سیاسی بر انتخابات تاثیر کوتاه مدت دارد (در چند ماه می‌توان پیروز شد یا شکست خورد)، اما تاثیر جنبش زنان میان‌مدت و بلندمدت است و سرکوب‌ای که فوق‌اش چند ماه آن‌ها را در لاک فرو ببرد تنها چند ماه تاثیر نهایی را عقب می‌اندازد و چند ماه هم که در ده بیست سال به حساب نمی‌آید).
…

Read More Read More

از میان صدها صفحه‌ی اینترنتی‌ای Ú©Ù‡ در هفته گذرم به‌شان می‌افتد، بعضی‌های‌شان جوری‌اند Ú©Ù‡ دوست دارم با بقیه هم به اشتراک بگذارم. گاهی لینک‌اش را برای این دوست یا آن دوست می‌فرستم، خیلی وقت‌ها هم صفحه را به Ú©Ù„ فراموش می‌کنم Ùˆ بعضی وقت‌ها هم در این وبلاگ درباره‌اش می‌نویسم. در این وبلاگ هنوز لینک‌دانی‌ی پویا ندارم (Ùˆ مطمئن هم نیستم چیز خوبی باشد: لینک بدون توضیح Ùˆ فله‌ای به اعتقادم هویت‌زدایی می‌کند از محتوای صفحه‌ی لینک‌شده. آن را تبدیل می‌کند به لینک‌ای هم‌چون لینک‌های دیگر. همه‌ی صفحه‌ها هم‌ارز می‌شوند Ùˆ تفاوت‌شان به فقط سه چهار کلمه‌ی توضیح‌دهنده‌ی لینک تقلیل می‌یابد)ØŒ در نتیجه گاهی -شاید هفته‌ای یک بار- پست‌ای این‌چنین در وبلاگ خواهم گذاشت به قصد لینک‌پراکنی. لینک‌ها معمولا به هم مربوط نیستند Ùˆ ممکن است درباره‌ی هر چیزی باشد – از کمیک خنده‌دار گرفته تا سیاست تلخ. بگذریم …
…

Read More Read More

در این پست می‌خواهم راجع به راه‌حل درست فارسی‌دیدن صفحات وب در کامپیوترهای اپل (Apple) و سیستم عامل Mac OS X و نرم‌افزار سفری (Safari) بنویسم.

ماجرا چیست؟ از حدود یک سال و نیم پیش بیش‌تر اوقات با کامپیوترهای اپل و سیستم‌عامل Mac OS X کار می‌کنم. سیستم‌عامل‌ای که از بین چند سیستم‌عامل‌ای که با آن کار کرده‌ام، به‌ترین‌شان برای یک کاربر شخصی است. فعلا قصد ندارم راجع به این سیستم‌عامل صحبت کنم، بلکه می‌خواهم درباره‌ی مشکل‌ای که با این سیستم‌عامل داشته‌ام بگویم.
مشکل این است که مرورگر استاندارد این سیستم‌عامل، یعنی Safari، در خواندن بسیاری از صفحات فارسی مشکل دارد. مشکل این است که حروف فارسی به صورت حرف‌های بزرگ (و نه چسبیده) نمایش داده می‌شوند. نتیجه این‌که مجبور در این مدت من مجبور بودم وبلاگ‌خواندن‌های‌ام را با فایرفاکس (Firefox) انجام دهم و بقیه‌ی کارهای‌ام را که نیازی به نمایش فارسی نداشت با Safari. فایرفاکس مرورگر خوبی است، اما دو عیب اساسی دارد: کند است و خیلی قیافه‌اش خوش‌گل نیست (در مقایسه با Safari).
عجیب این‌که روی بعضی کامپیوترهای اپل دیگر که تست می‌کردم چنین مشکل‌ای وجود نداشت و Safari به درستی صفحه‌ی فارسی را نشان می‌داد، ولی روی کامپیوتر من نوشته‌ها درهم بود. مشکل چه بود؟

متاسفانه راه‌نمایی در این زمینه در اینترنت ندیدم. احتمالا به این دلیل که تعداد فارسی‌زبانان‌ای که با اپل کار می‌کنند کم است. اما پس از کمی گشت و گذار به این نتیجه رسیدم که مشکل ناشی از این است که Microsoft Office 2004 (که متاسفانه مجبور به نصب‌اش شده بودم) تعدادی از فونت‌های استاندارد مثل Arial و Times New Roman را بازنویسی می‌کند. جدا از این، شیوه‌ای که سیستم‌عامل Mac OS X تشخیص می‌دهد حروف فارسی (یا عربی) باید به هم چسبیده باشند یا نباشند با سیستم‌عامل ویندوز فرق دارد (نمی‌دانم فرق‌شان چیست!). نتیجه این‌که در این سیستم‌عامل فونت‌هایی که در ویندوز به درستی نمایش داده می‌شوند، صحیح نمایش داده نخواهد شد.

راه حل چیست؟
راه حل این است که فونت‌های خود سیستم عامل را دوباره بازگردانید. خوش‌بختانه چنین کاری خیلی سخت نیست. کافی است نرم‌افزار Font Book را (که احتمالا نصب شده است) اجرا کنید. می‌بینید که فونت‌ها در چند دسته‌ی مختلف قرار دارند: User و Computer. کاری که من کردم این است که فونت‌های Times New Roman و Arial مربوط به کلاس User را disable کردم (و البته پاک نکردم!). احتمالا این کار باعث می‌شود که سیستم‌عامل دیگر از فونت‌هایی که توسط Microsoft Office نصب شده است استفاده نکند و از فونت‌های ابتدایی -که بدون مشکل کار می‌کنند- استفاده کند. و بدین‌ترتیب مشکل حل شد.

کلمات کلیدی: مشکل فونت فارسی، Safari، Mac OS X، Microsoft Office

پ.ن: خب! مرا باید ببخشایید که این پست شباهت‌ای به نوشته‌های دیگر این وبلاگ ندارد. اما به نظرم رسید ثبت چنین تجربه‌ای ممکن است برای دیگران مفید باشد.
نکته حقوقی: اگر به هر دلیل‌ای زدید و چشم کامپیوترتان را کور کردید، طبیعتا خودتان آن را کور کرده‌اید! حضرت سولوژن هیچ مسوولیتی در هیچ زمینه‌ای کلا نمی‌پذیرد. ولی خب، نگران نباشید. اتفاقی نمی‌افتد.

… EE sees itself as an engineering discipline. CS is divided among people who self-identify as mathematicians, scientists or engineers [!!!].
[quoted from Jittendra Malik, EECS dept. chair @UC-Berkeley]

گمان‌ام بدون هیچ مشکل‌ای بتوان یک visionaries هم آن ته‌اش اضافه کرد.

Blizzard Warning

BLIZZARD CONDITIONS EXPECTED TONIGHT AND INTO WEDNESDAY … WIDESPREAD SNOWFALL AMOUNTS OF NEAR 10 CENTIMETRES CAN BE EXPECTED WITH LOCAL HEAVIER AMOUNTS ESPECIALLY … INCREASING WINDS THIS EVENING WILL COMBINE WITH THE FALLING SNOW TO GENERATE BLIZZARD CONDITIONS … IN THE WAKE OF THE DISTURBANCE ON THURSDAY AN ARCTIC RIDGE WILL BUILD DOWN … BRINGING CLEAR SKIES AND VERY COLD TEMPERATURES. BRISK WINDS AND TEMPERATURES NEAR MINUS 30 WILL RESULT IN EXTREME WIND CHILLS …

خلاصه می‌ریم که داشته باشیم(!) هوای خوب و مفرح و اینا!
من این وضعیت را از چشم کسانی می‌بینم که چشم دیدن چند روز هوای منفی دو سه درجه‌ی خوبِ زمستانی‌مان را نداشتند و زخم‌چشم زدند.

سال نو مبارک! (:
خوش‌بختانه گویا کره‌ی زمین هم‌چنان به دور خورشید بی‌وقفه می‌چرخد – یا حداقل آتش‌بازی‌های امشب نشان داد Ú©Ù‡ خیلی‌ها باور دارند Ú©Ù‡ می‌چرخد. من با این‌که سال نوی خودمان را خیلی بیش‌تر ترجیح می‌دهم، اما سال نوی مسیحی هم خیلی بد نیست Ùˆ می‌توان یکی دو خط درباره‌اش نوشت. مخصوصا Ú©Ù‡ در عمل مجبوری برنامه‌های‌ات را با آن تنظیم Ú©Ù†ÛŒ: فوریه ددلاین فلان کنفرانس است، شکوفه‌ها Ù…ÛŒ در می‌آیند Ùˆ آگوست هم Ú©Ù‡ پخت Ùˆ پز داریم!
به هر حال این‌طوری‌ها! شاید به این مناسبت در این چند روز کمی موسیقی بیش‌تر از گذشته بگذارم:‌ مثلا سال نو و شادی و این حرف‌ها!

تولد آلبالوی من مبارک!‌ (:

از هر چیز جدیدی خوش‌ام نمی‌آید، یکی از آن چیزها هم گروه موسیقی‌ی تازه‌تاسیس است. هنوز Ú©Ù‡ هنوز است اعتقاد دارم گروه‌هایی چون پینک فلوید یا متالیکا بر گروه‌های متنوع راک یا متال فعلی برتری‌ی غیرقابل انکار دارند. شاید Ú©Ù…ÛŒ کهنه‌پسند باشم، Ùˆ یا شاید ماجرا همان‌ای باشد Ú©Ù‡ پیش‌تر در “غوغای یادها Ùˆ سکوت حرف‌ها” درباره‌اش نوشته بودم: سرِ گذشته.
با این وجود پیش می‌آید گاهی از موسیقی‌ای خوش‌ام بیاید و نوای‌اش مدتی در گوش‌ام بنوازد. یکی از این موارد که این اواخر پیش‌آمده همین آهنگ Welcome to the Black Parade از گروه My Chemical Romance است. از همه چیز آهنگ خوش‌ام نمی‌آید. اما صدای خواننده‌اش (Gerard Way) را دوست دارم. خشِ آوای‌اش -به نظرم- مناسب یک خواننده‌ی راک یا متال است (برخلاف نود درصد خواننده‌های هم‌سنخ). کلیپ‌شان نیز به نظرم قشنگ و دیدنی است (با این‌که اولین باری که دیدم‌اش ترجیح دادم کانال را عوض کنم). البته از این‌که یک عبارت‌ای را در طول آهنگ بارها و بارها تکرار می‌کنند خوش‌ام نمی‌آید. به نظرم چنان چیزی به درد موسیقی‌ی پاپ یا موسیقی‌ی رقص -که نیاز به چندین ریتم در مقیاس‌های زمانی‌ی مختلف دارد- می‌خورد و نه موسیقی‌ی راک (گرچه قبول دارم موضوع سلیقه‌ای است). متن‌ای نیز که می‌خوانند به نظرم بدک نیست. البته باید زمان بگذرد تا ببینم آیا می‌توانم بیش‌تر با آن ارتباط برقرار کنم یا خیر. فعلا خودم را در موقعیت هم‌سان با موضوعِ متن نمی‌توانم قرار دهم.

متن آهنگ را در زیر می‌گذارم، لینک به آهنگ‌اش را نیز پس از آن و کلیپ‌اش را نیز در آخر (اگر به‌ام بگویید که آیا می‌توانید کلیپ‌اش را درست ببینید یا نه ممنون می‌شود). اگر توانستید، کلیپ را ببینید.

…

Read More Read More

این آگهی را من دی‌روز در یکی از کانال‌های تلویزیونی دیدم. بعد از دیدن‌اش روح‌ام شاد شد!
فکر می‌کنید کی می‌رسد که ما هم از این تبلیغ‌ها داشته باشیم؟!

اتفاقا انوشه هم رفته است به سرزمین آدم کوچولوهای سبز شاخ‌دار! برای من همیشه جالب بوده است که بدانم یک نفر آن بالا که می‌رود چه کارها می‌کند و به چه چیزهایی فکر می‌کند. نوشته‌های او را می‌توانید از این‌جا بخوانید.

لنا مدتی است رفته به سرزمین خدایان المپ و از آن‌جا خاطرات‌اش را می‌نویسد. برای من که جالب بود بدانم یونان و یونانی‌ها چطوری‌اند. برای شروع می‌توانید این پست‌ها را بخوانید: (1)، (2) و (3).