لب‌خوانی در کتیبه‌ی شوش

لب‌خوانی در کتیبه‌ی شوش

Comments 14 comments

دو کلیپ زیر را ببینید. یکی‌شان از گروه موسیقی‌ی Nickelback است و دیگری از کیوسک.
(امیدوارم دیدن‌اش برای کسان‌ای که عرض‌باند کم‌ای دارند خیلی سخت نباشد.)



Nickelback, “Rockstar,” All the Right Reasons, 2007.


کیوسک،‌ “عشق سرعت،” عشق سرعت.

سوال‌ام شاید کمی مسخره به نظر برسد: این دو را با هم مقایسه کنید. چه جور مقایسه‌ای؟ هر جوری که دوست دارید. بگویید چرا این دو شبیه‌اند، وقتی اولین بار با هم دیدیدشان به چه فکر کردید و این‌که چرا این دو فرق دارند؟
این سوال‌های‌ام مسابقه نیستند؛ نمی‌خواهم کس‌ای را هم بیازمایم؛ چه‌اند؟

14 thoughts on “لب‌خوانی در کتیبه‌ی شوش”

  1. I like the Kioosk clip. It’ has the harmony of ordinary people and represents the soul of the city some how it is poetic too. The idea may be the same, but the approach is very different.

  2. شباهتش که می تواند موضوع گوسفندیی باشد ولی در تفاوت غیر از اینکه هزار بار اولی را برای گوش دادن ترجیح می دهم، راحتتر بودن مردم در اولی است. حالا یک مقدارش گردن عرضه کارگردان، ولی ملت خارجه تلویزیون را قدری خودی تر می دانند و مثل هم وطنان کمثال بز به دوربین نگاه نمی کنند گویا.
    گویا البته.

  3. khob tu dotash ke matne ahang bevasileye adamaey mokhtalef khunde mishe
    albate nemishe in sibil koloftaye kiosk ro ba un hoor o pari haye balaaye moghayese kard!

  4. well, the idea of “ordinary” people lip synching with the song is common between the two, but that’s about it. Personally, I much prefer the Kiosk clip. The set of people who appear in the clip has a good representation of different types of people you see in say, Tehran, and the lyrics they sing, their “teep”, and various scenes from the city goes very well with the satire and the sarcasm in the song.

  5. Khob be nazar miad idea e lab khooni ke be nazare man kheili be hayajan ke clip ezafe mikone tooye dovvomi copy shode amma … sabke moosighi va mozoo ye in do aslan ghabele moghayese nist 😉
    az in model copy bar dari ha kam nadidim didim?!

  7. به سمرقندی: ممنون! بله! شباهت ظاهری که داشتند، اما نگاه‌ها متفاوت بودند. اما چه چیزی در این دو نگاه شبیه بود؟ شباهت‌ای دیده می‌شد؟

    به میرزا: راست‌اش برای‌ام سخت است بگویم کدام را بیش‌تر ترجیح می‌دهم. صدای Nickelback شاید کمی به‌تر باشد، آهنگ شادتر است، اما موسیقی‌ی کیوسک را ترجیح می‌دهم. جدا از این، نمی‌توان به کیوسک گوش داد و فکر نکرد. حال اگر بشود بیش‌تر در موردش خواهم نوشت.
    راستی مردم عادی آهنگ خارجی(!) بازی‌گر هستند (نمی‌دانم همه‌شان یا نه، اما بعضی‌های‌شان هستند). اگر خوش‌گل‌تر و به‌تر به نظر می‌رسند به این خاطر است.

    به سان: بله!‌ البته حوریان بهشتی‌ی اولی چیز دیگری است؛ اما آیا از زمینه‌ی دیگری نمی‌شود مقایسه‌شان کرد؟

    به محمد: من هر دو آهنگ را دوست دارم، اما شاید در آینده‌ی دور آهنگ کیوسک را به خاطر بسپارم و آهنگ اولی را خیر. چرا؟ شاید به این دلیل که عکس‌ای است از دغدغه‌ی ذهنی‌ی جامعه‌مان. با این‌حال نگاه کردن به هر دوی این‌ها در کنار هم است که شباهت‌ها/تفاوت‌ها را برای‌ام برجسته می‌کند. با این‌که هنوز نمی‌دانم تفاوت‌ها واقعا چیست.

    به لنیوم: گمان نمی‌کنم هیچ‌کدام از هیچ‌کدام دیگری کپی کرده باشند چون هر -تا جایی که می‌دانم- همین امسال در آمده‌اند.
    در مورد موضوع هم نظری برخلاف‌ات دارم. گمان می‌کنم اتفاقا باید این دو را کنار هم گذاشت و به‌شان اندیشید. هر دو راجع به یک چیز می‌گویند: دغدغه‌ها و آرزوها.

    به سامان: منظورت را درست نفهمیدم. اگر منظور این است که این دو را کنار هم گذاشته‌ام تا بگویم ما ایرانیان خیلی باحال‌تر از بقیه هستیم و عمیق‌تر می‌اندیشیم، اشتباه می‌کنی. به این فکر کن: چه شده است که این دو آهنگ با هم فرق دارند؟

  8. فکر می کنم شباهت این دو اینه که هر کدوم واقعیات جامعه خودشون رو نشون می دن. کدوم واقعیت؟ اینکه در غرب مردم (حداقل) شکمشون سیره و (مجددا فکر می کنم) به خاطر این شکم سیری دنبال خوشی های (به نظر من) عجیب و غریبی هستن که تو متن آهنگ می شنویم. از طرف دیگه در غرب همه از (مقادیر خوبی) آزادیهای شخصی برخوردارن. به عنوان مثال اینو میشه از تیپ و نحوه لباس پوشیدن متنوع آدمهای کلیپ دید (بده یا خوبه؟ خیلی مادی گرایانه هست؟ اشکالی داره؟)
    اما از طرف دیگه در کلیپ کیوسک واقعیات جامعه ایران دیده میشه. اینکه مردم ممکنه چقدر (حتی از اصلی ترین نیازهاشون) محروم باشن (البته این برداشت و حس کاملا شخصی من از کلیپ هست). و البته اینکه ما ایرانیها (مستقل از اینکه چقدر سواد داریم و چقدر معنی دموکراسی دینی و پیتزای قرمه سبزی رو می فهمیم) دوست داریم حرفهای گنده گنده (مثلا فلسفی) بزنیم و نظرات روشنفکرانه بدیم (فکر کنم خودم هم الان دارم همچین کاری می کنم. چه کنم، ایرانیم دیگه). ما مردمانی به شدت اهل تظاهر هستیم که حرف تا عملمون خیلی فرق داره (چرا اینطوریه؟). تظاهر! تظاهر! حداقل این غربیهای مادی گرا مثل ما متظاهر نیستن.
    راستی 25 ثانیه آخر کلیپ کیوسک خیلی باحاله! واقعیت جامعه ما رو نشون میده.

  9. شاید کار کیوسک تقلیدی باشه ولی به دل من بیشتر چسبید. شاید چونکه ایرانی ام…

  10. آقا ما كه نتونستيم هيچكدوم از كليپ ها رو ببينيم. رو هر كدومشون كه كليك مي كنم هيچ اتفاقي نميفته. 🙁

  11. داداش. من نظرم اینه Ú©Ù‡ شوما اولا فکر کردین خیلی باحالین Ú©Ù‡ فهمیدین اینا هردوشون از یه چیز Ú©Ù¾ÛŒ کردن٬ اومدین اینجا گذاشتین Ú©Ù‡ بعله ماهم فهمیدیم… دویوماً چاکرتم این عشق سرعتیه فقط یه روز فرصت داشته فیلمشو بگیره نه مثه اون یکی Ú©Ù‡ مرتب کارشو کرده.
    سیوماً داش٬ ما نفهمیدیم این چه وضعیه از نیم‌فاصله استفاده می‌کنی؟ یعنی می‌خای بگی که آره ما متفاوتیم؟! آخه قربونش اگه بخای همرو سوا کنی که باید بگی «این دو را با هم مقایسه کن‌اید»! خلاصه اینه که دلقک بازی شده کارت.
    زت زیاد…

  12. The similarity is clear. The difference is that US is an extremely multi-national country with thousands of sub-cultures and Iran is marginally multi-national and there’s no significant subculture in Iran.

  13. به آرش: ممنون از تحلیل‌ات! من با بخش زیادی از آن موافق‌ام.

    به یاسین: بعید است تقلید از آن یکی باشد.

    به بوگی: عجیبه! آیا مشکل‌ای با YouTube به طور کلی ندارید؟

    به عباس آقا: در مورد اول و سوم سخت در اشتباه‌اید! در مورد دوم هم باید بگویم کس‌ای ادعای بد بودن کلیپ کیوسک را نداشت که حال بخواهید توجیح کنید وقت داشتند یا نداشتن.

    به Wanderer: ممنون! گرچه مطمئن نیستم تنوع فرهنگی‌ی ایرانیانِ مقیم ایران خیلی هم کم باشد.

  14. dar har tafavoti mishe ye shebahatam peida kard na?! be nazare man in do kamelan motefavetan. chon daghdaghe hayi ke daran dar moredesh migan kamelan motefavete intor nist?!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *